Onderwerp: Mien erstes Jeu de Boule toernooi

Op verzoek ga ik jullie meenemen naar mijn erstes toernooi wat ik gespeeld heb na meer dan een jaar voorbereiding en intensieve training bij La Montagne. Mijn naam is Bienoh  Siepel en ik moest al vroeg uit de veren. Om 9.00 uur moest ik mij melden bij meester Ab. Volgens mij was hij vroeger een Franse leraar aangezien hij in een Peugeot rond rijdt. Eerst naar Almelo gereden om zijn kleinzoon Koen op te halen en toen Michel. De meesten van jullie kennen ze wel, af en toe komen ze ons training geven.

Daarna naar het oude zwembad in Wierden, tenminste dat dacht ik. Vroeger was het een zwembad en waarschijnlijk heeft de gemeente er overdekte Jeu de Boule banen van gemaakt. Daarnaast lagen er 20 banen buiten. Best veel,  maar goed de TOSS (zo heet de organiserende vereniging) heeft meer leden dan 54, boven de 100 werd me verteld.
Ze hebben daar geen werkploeg zoals bij ons. Het zag er belabberd uit en de banen worden niet vaak geharkt.

Wij kwamen op de parkeerplaats aan en het stond er al vol met auto’s. Kon mijn ogen niet geloven hoeveel witte kentekens er al stonden. Allemaal Duutsers. Echt een invasie zoveel.
Toen we rond keken zagen we al een paar bekenden. Die stonden natuurlijk al op de baan, ons Ine, Ben en Henk. Ze waren al aan het inspelen. Een heel apart trio moet ik zeggen.

Op een gegeven moment werd er wat geschreeuwd en menigeen haalde een papiertje op dat wij moesten beginnen. Onze eerste wedstrijd was bijzonder. Tegen Duutsers. Een heel statige man van bijna 2 meter. Lang, slank nen echten Duutser. Ik onbenul stond natuurlijk niet goed in de gele ring. Zo’n gele ring hebt wie ook in Ootmarsum. Met twee man (een was een vrouw) “in den Ring platznehmen” werd uitdrukkelijk gezegd. OK, doen we dat. Achteraf bleek dat ik nog met de fingerspitzen er steeds buiten kwam. Deze statige man kon er wel wat van hij tierreerde steeds en zijn metgezellen waren ook goed. De 2e wedstrijd werd net als de eerste nipt verloren met 13-2. Daar ging onze hoofdprijs en poule A. Onze overige
vrienden van La Montagne deden het beter. 1 gewonnen 1 verloren dus die kwamen in poule B terecht. Wij in D maar dat is nog best goed want Duutsers tellen ook maar tot 5 en dat is het hoogst haalbare. In feite hadden wij een 8.

Na de lange pauze waarin drankjes, eigen meegebracht brood en gehaktballen waren genuttigd kregen wij een briefje. Poule D stond erop.  Wij moesten 3 partijen spelen waarvan er 1 werd uitgeloot. Ik kende dat niet ‘uitloten’. Bleek dat je zonder iets te doen al 1 wedstrijd gewonnen hebt. Nou die zat dus van te voren al in de pokket. De eerste wedstrijd in poule D was een verademing. Wij speelden tegen Duutsers maar deze hadden meer plezier. Waarschijnlijk hebben wij die daarom gewonnen. 13-1. Wij voelden ons onoverwinnelijk. Maar eentje van dat trio was (waarschijnlijk) een transgender in ombouw (half man half vrouw, wij konden het niet eens worden) maar verder waren ze best aardig.

De 2e wedstrijd in Poule D kon je merken dat het bijna Pasen werd. Oh Gott, Oh Gott zeiden deze drie vrouwen steeds. Een schattig omaatje van bijna 70 en 2 ietswat jongere vrouwen. 13-2 werd het. En met de gratis 3e wedstrijd moesten we wachten, wachten en nog een keer wachten. Uiteindelijk werd het wachten beloond met de 1e prijs (EERSTE). Toevallig mien eerste wedstrijd en direct eerste worden. Wie kan dat tegenwoordig nog zeggen.

Al met al een mooie dag. Voor herhaling vatbaar en misschien is het leuk om een keer met nog meer Jeu de Boule mensen van La Montagne er naar toe te gaan. Het spelen ligt op een nog hogere lat dan in Ootmarsum. En verder: entschuldige dat ik soms wat in het Duuts heb geschreven maar wat wil je ook als je de hele dag met ze bint opgescheept.
En nog over de lange, magere statige Duutser: je zou bijna zeggen dat de bewering klopt dat Duutsers geen humor hebben, de hele dag heb ik geen glimlach op zijn mond gezien. Bij ons destemeer….

Ik wens jullie allemoal prettige paasdagen en tot de volgende keer.

Jullie
Bienoh Siepel